*عزیزم :چه سخته فراموشی تو!میشه ذره ای از قلبم را بکُشم و زنده باشم؟تو شاهرگ حیات منی!مرا بی یاد تو زندگی مباد،عاشقت میمونم....

*چه لذتی داره فکر کردن به تو،حتی عذاب در کنارت نبودن شیرینه! یه درد شیرین!

*عشق زیبای من!چه زیباست نقش تو بر بوم خیال شبیه درآغوش کشیدن ساحل دریا را.

*همنفسم!چه هوای سنگینی ست هوایی که بازدم نفسهای تو نیست،کاش همسفرم بودی تا عطر نفسهای تو شب بوها را غایب میکرد.

*دو درخت درهم تنیده،یادم آمد حیات نباتی مان!ارواح بهترین یابنده اند،روح من و تو!!!نمیخواهم تقدیر چونان زمانی که هون ها جنگل مان را آتش زدند،جدامان کند، نمیخواهم.

*شباهت بارون با من، تعداد قطراتش به اندازه ی دلتنگی من برای تویه!

*ساحل آرامش من!هیاهوی طوفانها هیچ بود چون امواج یاد تو بر قلب من آرام می گرفت تا در دلت پهلو گرفتم!ای ساحل جزیره ی تنهایی من این آواره ی گمگشته را پذیرا باش.

*گاهی نور یک شمع از تمام روشنای زندگی مبهم پرفروغ تره و گاهی دلخوشی داشتن کسی که دوستش داری و بهت نه نگفت ناتمام شدنی ترین سرمایه و گاهی آرزوی یک لحظه ی دیدار دل انگیزترین آخرین تمنای زمان خداحافظی جاویده و همیشه چه لذتی داره فکر کردن به تو، به ما!

*شاید سعادت از آن سنگی است بر فراز معبدی در هند،شاید از آن درختی است بر فراز جنگلهای کوه های راکی،شاید از آن پروانه ای ست که جفتی پر نقش و نگار دارد،انسان چه ناسعادت است زمانی که میتواند عشق بکارد ولی نفرت جا میگذارد!ناسعادتند آنانی که چند برگی را با تو زندگی کردند و اسیر سراب سایه شان شدند!!!

*الهی !روزه ام تا نغمه ای نسازم از کلام و آهنگ تا من و او موسیقی بی کلام و کلام بی موسیقی باشیم!

*نبض قلب تو طپش زندگی منه!