هنگامی که در طلوع این ساحل زیبا به تو فکر میکنم دلتنگت میشوم در کنار ساحل درختی ست که در مقابل ضربات موج آب شور دریا سبز مانده ،حال من در صبوری دوری تو بی شباهت به این درخت نیست ، و میدانم در این لحظاتی که به تو فکر میکنم تو هم دلتنگم هستی ،عزیزم چقدر سخته تحمل دلتنگی هات!شبیه سبز موندن درخت بر لب ساحل!

کرانه ی دریا را که میبینم احساس میکنم چیزی خارج از قوانین فیزیکی چون نیروی جاذبه دریا را حفظ کرده و زنده بودن و حیات من چیزی جز ضربان قلبم و دیگر علایم حیاتی ام هست که  روح را در کالبد جسمم نگه داشته و این چیزی نیست جز نقش تو بر لوح دلم:  چه زبباست نقش تو بر لوح دلم ! ای تو زیباترین مخلوق هستی.

آسمان این شهر ساحلی آسمان زمان کودکی و خانه ی پدری ام را به یاد می آورد زمانی که شهر چراغانی تجملات نبود و آلودگی صنعت ِبیمار ستاره ها را پنهان نمیکرد سکوت و تاریکی شب و چشمان خیره به آسمان و احساس کودکانه چه زیبا بود چندین سال بود که شهاب ندیده بودم ولی امشب آسمان اینجا شهاب باران است و خاطرات آن زمان چون این شهاب سنگها لحظه ای می آیند و میروند و دوباره تکرار میشوند هرستاره را که میبینم تصور میکنم تویی که به من چشمک میزنی عزیزم یادت هست در کنار ساحل آستارا روی یک دیوار مخروبه نوشته بود:

به هرستاره میرسم خیال میکنم تویی

مگر تمام میشود خیال کهکشانی ام!

الان من هم حال و هوای نویسنده این شعر را دارم!

کاشکی تو هم حضور داشتی ، و دستانم را در دستان گرم تو میگرفتم چرا که گاهی به انرژی دستات بیشتر از هوا نیاز دارم ،دستانی که خمیرمایه ی مهره !الان هم همین نیاز را دارم ،عزیزم  بارها به تو گفته ام در زندگی لحظاتی هست که نیازمند حضور کسی هستی مثل نیاز خاک به نور،در این لحظات زیبا و غریب  نیازمند حضور کهکشانی ات هستم.زمانی که چشم از آسمان برمیدارم حس میکنم هر زمان از تو  دور میشم مثل نگاه یه موجود از یه کهکشان دیگه به این کره ی خاکی تو وجودمی!

میدونم اگر سفرم به درازا بکشد در یادت کمرنگ نمیشم چرا که لحظاتی هم که در کنارت هستم تکراری نمیشم !

حیف میبینم امشب را بخوابم و دوست دارم به تو فکر کنم چه لذتی داره فکر کردن به تو،حتی عذاب در کنارت نبودن شیرینه! یه درد شیرین!

امروز عصر باران می اومد و بیشتر دلتنگت شدم خودم رو بی شباهت به باران ندیدم چرا که تعداد قطراتش به اندازه ی دلتنگی من برای توست!

عابرخسته